Lost in Romania!

Γεια σε όλους και όλες! Τι κάνετε?? Σήμερα σκέφτηκα να αφήσουμε λιγάκι το beauty στην άκρη και να ταξιδέψουμε παρέα στη μαγευτική Ρουμανία! Πολλοί θα σκεφτούν "Μα στη Ρουμανία? Τι έχει να μας δώσει?" Κι όμως φίλη και φίλε μου είναι μια υπέροχη χώρα που πρέπει κάποια στιγμή να εξερευνήσεις! Για ακόμα μια φορά θα πω πως δεν είμαι travel blogger, δεν θα σου πω που να πας να φας ή ποια διαδρομή να ακολουθήσεις γιατί πολύ απλά δεν είμαι ειδικός, απλά μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ την εμπειρία που αποκόμισα από το εκάστοτε ταξίδι μου μέσα από τα δικά μου μάτια! Πάμε??

Διαλέξαμε με τη φίλη μου την Ε. τον μήνα Μάιο για το ταξίδι μας καθώς θεωρήσαμε πως θα έχει πιο φιλικές θερμοκρασίες για εμάς τις κρυουλιάρες συν ότι τα εισιτήρια ήταν πιο οικονομικά εκείνη την εποχή. Σχεδιάσαμε το ταξίδι μας με προσοχή και πολύ ψάξιμο για να μην χάσουμε ούτε στιγμή! Προσγειωθήκαμε απόγευμα στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας το Βουκουρέστι και η αλήθεια είναι πως το σκηνικό μας άγχωσε λιγάκι. Πήγαμε απευθείας στο κέντρο της πόλης να βρούμε το σιδηροδρομικό σταθμό για να φύγουμε προς Μπρασόβ και η εικόνα του ψυχρού και σκοτεινού σταθμού δεν ήταν και ότι καλύτερο για πρώτη επαφή! Μετά από τρεις ώρες και λίγη ταλαιπωρία αποβιβαστήκαμε στον προορισμό μας και αναζητήσαμε το χώρο διαμονής μας. Για ακόμα μια φορά να είναι καλά το Airbnb που βρήκαμε σπιτάκι με 20€(!) το βράδυ και για τις δύο μαζί! Φυσικά μέσα στη νύχτα δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε και πολλά αλλά ξέραμε πως την επόμενη μέρα θα ανταμειφθούμε για τα καλά.

Το Μπρασόβ είναι μια μικρή πόλη έξω από την πρωτεύουσα και γύρω του έχει μικρότερες κωμοπόλεις με την κάθε μια να έχει το δικό της καστράκι! Δεν χάσαμε χρόνο και την επόμενη μέρα φύγαμε για να δούμε από κοντά το περιβόητο κάστρο του δράκουλα στο Μπραν! Αν θυμάμαι καλά πρέπει να κάναμε 1 ώρα και κάτι για να φτάσουμε και το πρώτο πράγμα που αισθάνθηκα πριν καν δω το κάστρο ήταν το τσουχτερό κρύο! Μάη μήνα με πλεκτή ζακέτα,δερμάτινο και κασκόλ δεν ένιωθα τα χέρι μου και τη μύτη μου! Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό και ας επικεντρωθούμε στο κάστρο! Το κάστρο που βρίσκεται στο Μπραν είναι πιο προσβάσιμο για τους τουρίστες που αναζητούν το καταφύγιο του δράκουλα αν και το original βρίσκεται σε άλλη περιοχή που δεν είναι βατή για τους περισσότερους. Παρόλα αυτά θέλαμε να το επισκεφθούμε και να μπούμε μέσα για την ξενάγηση με ένα σχετικά χαμηλό αντίτιμό. Θεωρώ πως δεν είναι τόσο ακριβό το εισιτήριο και αν μη τι άλλο πότε θα ξαναμπείς μέσα σε ένα κάστρο??

Αφού εξερευνήσαμε την περιοχή, ήπιαμε το καφεδάκι μας και βγάλαμε όσες φωτογραφίες μπορούσαμε, παρά την ψιλή βροχή, γυρίσαμε πίσω στο Μπρασόβ για απογευματινή βόλτα. Η περιοχή που μέναμε και η κεντρική πλατεία ήταν πολύ γραφική, καθαρή και με θέα το βουνό με την χαρακτηριστική πινακίδα "τύπου Hollywood"! Ναι το Μπρασόβ έχει δική του πινακίδα! Αν παρατηρήσετε στη φωτογραφία θα το δείτε καθαρά.Το μοναδικό που δεν προλάβαμε να κάνουμε είναι να ανέβουμε στο τελεφερίκ που σε μετέφερε στην κορυφή του λόφου και έβλεπες όλη την πόλη πανοραμικά...δεν πειράζει, ελπίζω να με βγάλει κάποια στιγμή ο δρόμος μου προς τα εκεί ξανά!

Η επόμενη μέρα ήρθε και το επόμενο καστράκι μας περίμενε! Η περιοχή που επισκεφθήκαμε ονομάζεται Σινάια και είναι η πιο κουκλίστικη που έχω δει πότε μου! Όλα τα σπιτάκια είναι στον ίδιο ρυθμό μέσα στο πράσινο και το καθένα ξεχωριστό! Το κάστρο που ψάχναμε ήταν επίσης σε ύψωμα και οι επιλογές που είχες για να το προσεγγίσεις ήταν ή τα ποδαράκια σου σε ανηφόρα μεγάλης απόστασης ή ένα μικρό τρενάκι πόλης (όπως στο σύνταγμα). Εννοείται πως πήραμε το τρενάκι να κάνουμε  τη βόλτα μας άνετες! Και εκεί άρχισα να βλέπω να πανέμορφα σπιτάκια, το ένα να είναι καλύτερο από το άλλο με αποκορύφωμα τον τελικό προορισμό μας, το κάστρο που ήταν παραμυθένιοοο! Τόσο όμορφο, γραφικό βγαλμένο θαρρείς από παραμύθι. Πολύ καλή η επιλογή μας!

Όχι πείτε μου δεν είναι κουκλίστικο?? Αν είχα κάστρο αυτό θα ήθελα να έχω!

Σε όλες τις διαδρομές μας χρησιμοποιούσαμε το σιδηροδρομικό δίκτυο το οποίο ήταν εύκολο οικονομικό και γρήγορο αλλά το καλύτερο από όλα ήταν οι διαδρομές που ακολουθούσε! Ταξιδεύαμε μέσα από τα δάση, διασχίζαμε ποταμάκια δεν υπήρχε στιγμή που να μην σε ενθουσίαζε το τοπίο που αντίκριζες. Την ίδια μέρα μετά τη Σινάια γυρίσαμε στο Βουκουρέστι να εξερευνήσουμε την πόλη. Η πρώτη εικόνα που είχαμε από το Βουκουρέστι την ημέρα άφιξής μας δεν ήταν η καλύτερη και ευτυχώς αυτή είναι η μία του πλευρά. Η πρωτεύουσα της Ρουμανίας δεν μετρά πολλά χρόνια από την επανάσταση της και την επάνοδο της στη δημοκρατία με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Στην πόλη συνάντησα ένα φιλικό μου ζευγάρι Ελλήνων που πλέον μένει, εργάζεται και ζει στη χώρα. Θα ήθελα να μοιραστώ κάποια γεγονότα που μου εξιστόρησαν από την καθημερινότητα τους με τους Ρουμάνους και με έβαλαν στη διαδικασία να σκεφτώ κάποια πράγματα μιας και για αυτούς είναι πιο πρόσφατα. Θεωρούμε πολλά πράγματα δεδομένα στη ζωή μας αλλά δεν ήταν πάντα έτσι ή δεν είναι για όλους ή μπορεί κάποια στιγμή να τα ξανα χάσουμε. Οι άνθρωποι εκεί πρόσφατα έχουν μπει στη δημοκρατία και την ανάπτυξη και απλές συνήθειες είναι για αυτούς κάτι καινούριο να ανακαλύψουν. Δεν θα ξεχάσω που ο φίλος μου μου είπε από κουβέντα με Ρουμάνο για το αν βγαίνει οικονομικά με τους νέους μισθούς και εκείνος του απάντησε με χαρά και ανακούφιση πως "ναι! τώρα μπορώ να πάρω και σοκολάτες αν θέλω!". Άλλο παράδειγμα ήταν τα τσιγάρα...Είχε κάνει τράκα από κάποιον γιατί του είχαν τελειώσει και μετά από μερικές μέρες του ζήτησε πίσω εκείνο το τσιγάρο με όμορφο τρόπο καθώς οι άνθρωποι έχουν περάσει τόσες στερήσεις και ζουν με την ίδια νοοτροπία. Τελευταίο σκηνικό, για να μην γίνομαι και κουραστική, μετά από μια έξοδο για καφέ ο φίλος μου ήθελε να κεράσει τον Ρουμάνο φίλο του και η αντίδραση του ήταν αποστασιοποιημένη, σοβαρή και σχεδόν θιγμένος του απάντησε πως δεν χρειάζεται να τον κεράσει έχει λεφτά για να πληρώσει τον καφέ του. Αυτά τα μικρά στιγμιότυπα μέσα από την καθημερινότητα δείχνουν πως οι άνθρωποι έχουν ακόμα πληγές και κατάλοιπα από το προηγούμενο καθεστώς και τις δυσκολίες που πέρασαν οι οποίες είναι ακόμα νωπές. Δεν ήθελα να βαρύνω το post αλλά θεώρησα πως όσο ενδιαφέρον είναι να δεις μια άλλη χώρα άλλο τόσο είναι και να γνωρίσεις τους ανθρώπους που την κατοικούν. Ας γυρίσουμε όμως στο Βουκουρέστι! Το πιο μεγάλο και εντυπωσιακό κτήριο της πόλης είναι το κοινοβούλιο γνωστό ως "παλάτι της Βουλής", δεν γίνεται να μην το πάρει το μάτι σου καθώς είναι το μεγαλύτερο κτήριο στην Ευρώπη και το δεύτερο στον κόσμο μετά το Αμερικανικό πεντάγωνο! Δεύτερο εντυπωσιακό αξιοθέατο θα έλεγα την αψίδα του θριάμβου μια μικρή αντιγραφή από την αψίδα που βρίσκεται στο Παρίσι και ένας από τους λόγους που παρουσιάζεται η πόλη με την ονομασία "Μικρό Παρίσι". Τέλος, εντυπωσιακά είναι και τα μεγάλα πάρκα που δίνουν μια ανάσα για την πόλη γεμάτα πράσινο, λιμνούλες, ποταμάκια και χώρους ανάπαυσης για τους κατοίκους. Μικρές οάσεις που δεν πρέπει να παραλείψεις!

Αυτά τα λίγα από εμένα! Αν σας άρεσε το ταξίδι που κάναμε μαζί ακολουθήστε με στα social media γιατί θα ακολουθήσουν πολλά ακόμα! Περιμένω τα σχόλια σας να μου πείτε τις εντυπώσεις σας!

                                                                 Μάρα <3